Een mamablog over het leven met mijn vier jongens
Ik dacht dat we hier de dans aardig ontsprongen wat betreft ziekte. Op wat snottebellen en gehoest na hadden we hier namelijk nog geen last gehad van griepverschijnselen. Totdat ik me van de week in de loop van de middag steeds beroerder begon te voelen. Keelpijn, hoofdpijn, rillerig…. algehele malaise zeg maar.
Na een warme douche ben ik vroeg mijn bed in gekropen. Dat is niks voor mij. Die nacht was het niet beter. Zweten, koorts en wakker liggen. Uiteindelijk ben ik beneden op de bank, onder een dekentje en met de tv aan, nog in slaap gevallen. Toen ik wakker werd ’s ochtends van lieve kinderstemmetjes voel ik me alles behalve goed. Met een koortshoofd heb ik de kinderen naar school gebracht. Dat gaat namelijk gewoon door en om half 9 moeten de kinderen natuurlijk rise and shine op school verschijnen. Ik nam paracetamol, F was namelijk gewoon thuis en die moest ik toch een beetje zien te vermaken.
We zijn even lekker achter in de tuin geweest. F kon zo lekker even in de zandbak spelen. Ik hing nog even een klein wasje op. Frisse lucht is altijd goed toch, als je ziek bent? Daarna zijn we weer naar binnen gegaan en hebben we gegeten. Toen was het tijd voor F om naar bed te gaan.
Toen hij sliep ben ik zelf ook even gaan liggen. Ik was daar ondertussen echt aan toe. Maar helaas had F vandaag genoeg aan een slaapje van een klein uurtje. Normaal slaapt hij veel langer! Ik had nog wel veel langer willen slapen.
Mijn moeder had gevraagd of ze wat voor me kon betekenen. Ik had gevraagd of ze de twee oudsten van school kon halen. Halverwege de middag wilde L graag naar huis toe. Dat is natuurlijk ook prima, maar toen had ik dus drie kindjes om voor te zorgen.
In de loop van de middag voelde ik me steeds beroerder. Ik ben op de bank gaan liggen onder een dekentje. De oudste twee speelden met de playdoh, deden een spelletje op de spelcomputer, keken een film. Lekker pedagogisch onverantwoord, maar op zulke momenten zó handig. F scharrelde wat rond in de huiskamer. Onze huiskamer is best kind-proof dus hij kon lekker zijn gang gaan zonder dat ik continu overeind moest om hem ergens te plukken.
Als ik vrij ben zorg ik altijd voor het eten. Of als ik met oudste zoon naar zwemles ga, zorg ik dat zoveel mogelijk voor het eten klaar staat, zodat mijn man het kan afmaken als hij thuis komt van zijn werk. Ik was echter zo beroerd dat ik totaal geen puf had om iets voor het eten klaar te maken of te zetten. Het werd dus een prakkie uit de diepvries. Verder ook wel gezond hoor, en makkelijk, want mijn man hoefde het alleen maar op te bakken.
Toen mijn man thuis kwam ben ik meteen mijn bed weer in gekropen en daar heb ik in principe de rest van de avond doorgebracht. Hij heeft gegeten met de kinderen en ze naar bed gebracht. Rust nemen is toch wel het beste medicijn. Ik besloot dus ook om mijn patiënten voor de volgende dag af te zeggen. Dat is dan het nadeel van een eigen zaak.. ik kan me trouwens ook niet meer herinneren wanneer ik me voor het laatst heb ziek gemeld? Laatste keer dat ik koorts had, heb ik namelijk gewoon doorgewerkt ;).
Je hoort vaak dat mama’s niet ziek kunnen zijn. Dat klopt in principe wel. Je gezin blijft doordraaien, je kinderen heb je 24/7 om je heen. Maar als je ècht ziek bent kan je wel goed gevloerd zijn. Dan is het soms wel lastig om de dag door te komen en kan je niet zomaar de hele dag in bed blijven liggen. Toch is het dan wel handig om dan alleen maar het hoognodige te doen. Kinderen kunnen best een middagje tv kijken, een keer uit de vriezer eten is ook erg handig. Als mama goed voor haarzelf zorgt, kan ze snel weer zorgen dat haar gezin weer op en top draait!
Beterschap!
Linda onlangs geplaatst…Verfilmingen in de boekenweek
dank je linda!