Kaboutertuin

Helaas nog steeds geen blog over de kerstfair. Ik wacht nog op de foto’s, zodat ik die erbij kan plaatsen. Vandaag wel een blogje over afscheid. En dan wel afscheid van het kinderdagverblijf. Na heel veel wikken en wegen gaat deze mama een dagje minder werken in de week. Een werkdag wordt altijd al opgevangen door oma, de andere oma wil nu ook een dag gaan opvangen. Als ik dan een dag minder ga werken hebben we de kinderopvang niet meer nodig. Twee maanden geleden zegde ik het contract op. De opzegtermijn was twee maanden en zo was dinsdag de laatste dag voor mijn moppie.

Al een week of twee waren we bezig met de cadeautjes voor zijn leidsters. Het moest iets moois worden, iets wat hij zelf had gemaakt en iets wat bewaard kon blijven. Ik liet hem theekopjes schilderen. Vier stuks. Drie voor zijn vaste leidsters en eentje voor een stagiaire. Ook maakten we er theezakjes bij. We knipten poppetjes uit karton. Deze werden met stiften versierd en daarna niette ik er een theezakje aan. Het idee vonden we bij MaandagDaandag. Door de armen van het poppetje blijft het theezakje vast hangen op de rand van je mok.

Alles werd natuurlijk mooi ingepakt in cellofaan met een strik en een naamlabel. Zoon mocht kiezen welke mok voor welke leidster was. Hij was echt zó ontzettend trots op zijn cadeautjes en hij kon echt niet wachten tot hij ze mocht geven! Zo lief. Ook voor de kinderen hadden we natuurlijk een aardigheidje om te trakteren.

Bij de Action kochten we kleine hartjes bakjes in verschillende kleuren. Er zitten 5 bakjes in een netje en ze kosten (ik geloof) 0,69. Niet duur dus! Ik nam 4 setjes mee en bij de supermarkt kocht ik twee zakken met Kikker rozijntjes. Thuis maakten we zakjes. Een hartjes bakje, een doosje rozijntjes erop en een cadeaulint er om heen. Daarna stopten we alles in een mand. Het zag er geweldig en kleurrijk uit!

Dinsdag was dus de dag dat hij voor het allerlaatst ging spelen bij de kindjes. Een heel gek idee. Onze oudste zoon heeft er natuurlijk ook gezeten en we komen er nu al 4,5 jaar. Een laatste keer wegbrengen… een laatste keer zwaaien bij het raam… een laatste keer spelen met zijn vriendjes. Voor mij voelt het toch een beetje dubbel. Natuurlijk ben ik heel blij dat ik zelf een dag extra voor hem ga zorgen, maar hij had het juist ook zo naar zijn zin daar op de opvang. En zijn lieve leidsters waren ook echt geweldig. We gaan ze echt missen!! Ze hebben zo goed en fijn voor hem gezorgd. Hij kreeg een prachtig knutselboek mee met fotootjes erin. We hopen dat we de leidsters nog eens zullen zien in de stad….